Balans

9 augustus 2013 - Nijverdal, Nederland

Nu het moment naderbij komt waarop ik afscheid moet gaan nemen van jullie beste bloglezers, rijst natuurlijk de vraag wat we wijzer geworden zijn. Want laten we wel zijn, jullie zijn dit blog niet stug blijven lezen om met een flauwe grap aan het eind afgescheept te worden. Nee daarvoor zijn we met elkaar van veel te ver gekomen. Een grap op z'n tijd is leuk, maar wat zijn we met z'n allen wijzer geworden is de vraag.

Bij aanvang van de tocht was over de Alpen trekken een doel op zich. Nu terugkijkend was het een scheidslijn tussen twee delen van mijn vakantie.

Voor de Alpen is alles bekend en vertrouwd. Alles is netjes en georganiseerd. Na de Alpen wordt er niet zoveel meer georganiseerd en is het ook niet zo netjes meer. Boven de Alpen kom je picknick banken tegen die gesponsord zijn door het locale bedrijfsleven. We gaan graag op zo'n bankje zitten en genieten van het uitzicht wat dit fraaie bankje ons geeft

Na de Alpen kom je resten tegen die weergeven hoe groots het land destijds was. Door er tweeduizend jaar niets meer aan te doen levert dit iets op waar we graag naar komen kijken.

De vraag is wat beter is. Ik vind dat een verkeerde vraag om te stellen aan iemand die twee weken ten noorden en twee weken ten zuiden van de Alpen heeft rondgefietst en heeft genoten van de dingen die hij aan beide zijden tegenkwam. Ondanks de slechtere wegen, de afwezigheid van fietspaden en de hogere temperaturen heb ik in Italië mijn grootste dagafstand afgelegd. Maar ik ben er ook het ergst natgeregend; geen droge draad meer aan het lijf. Ik heb het in Italië het meest warm gehad, maar ook het best gegeten.

Al met al zou je kunnen zeggen dat de tijd na de Alpen in z'n totaliteit veel meer extremen op heeft geleverd, inclusief de wachtrij van meer dan honderd wachtenden voor het loket van de spoorwegen.

Het kaartje is er toch gekomen. De terugreis is aanvaard en inmiddels zit ik dit verhaal thuis achter de laptop te bloggen. Maar ik ben nog niet helemaal thuis. Mijn gedachten dwarrelen nog langs de plaatsen waar ik was, de mensen die ik ontmoet heb en de landschappen die ik onder mijn wielen wegtrapte. Dit zal nog wel even zo blijven

3 Reacties

  1. Murdo:
    9 augustus 2013
    Dag Erik,
    Welkom thuis! Ik heb werkelijk genoten van je blog. Dat jouw prachtige reis, jouw indrukken en ervaringen nog lang mogen blijven beklijven. En de balans ook hier in het Hollandse de ruimte krijgt die het verdiend.
    Warme groet, Murdo
  2. Anton Meijer:
    12 augustus 2013
    Ciao Erik,
    Dank je wel voor je mooie verhalen. Heb meegereisd. Was heerlijk. Ik hoop dat het gebracht heeft waar je op hoopte. Jij bent nog niet thuis, schrijf je. Ik ben ff weg geweest. Wezen fietsen met jou. 't Was mooi. Dank je wel.
  3. Nicole Stroet:
    23 augustus 2013
    Beste Erik,

    Welkom terug in Nederland en dankjewel voor de mooie verhalen.
    Ik heb ze met enorm veel plezier gelezen. 'k hoop dat je nog lange tijd blijft nagenieten.

    Groet,
    Nicole