Exhifietionisme

Een van de vragen die beantwoord moest worden voor ik in Rome zou komen is hoe ik de stad wilde binnenkomen. Beide beschreven routes eindigen voor de St. Pieter. Dat maakt de reis opeens tot een bedevaart. Dat wilde ik niet. 
Toen ik voor de kathedraal van Orvieto stond gebeurde er iets waardoor mijn beslissing duidelijk werd.
Op het moment dat ik uit de kathedraal kom -ik had vlakbij een hotelletje en had daar gedoucht en me verkleed- verschijnen er twee mede vakantiefietsers op het plein voor de kathedraal.
Er staan voor de kathedraal precies twee paaltjes op een meter of vijftien uit elkaar. Tegen ieder paaltje wordt een fiets gezet en vervolgens beginnen beide heren hun best te doen het plein in bezit te nemen. Dit doen ze door druk op en neer te lopen, foto's te maken en daar tussendoor druk met elkaar te overleggen. Dit alles in hun fietspakje en met helm op. Zo wil ik dus niet voor de St.Pieter staan. Of voor het Colosseum. Noch voor het Pantheon.
Mijn fiets en mijn tentje staan nu aan een meertje net buiten Rome. Ik ben met de trein in Rome gearriveerd en heb door de stad lopen struinen. In m'n gewone kloffie en dus niet als fietser. Jammer dat ik er in de trein pas achterkwam dat ik mijn helm nog ophad.