Schoon

Het blijft altijd weer fascineren. De spreekwoordelijke Zwitserse schoonheid. En dan in de dubbele betekenis van het woord. De schoonheid van het Zwitserse berglandschap en de properheid van de Zwitsers zelf.
Het land blijft er iedere keer uitzien als het plaatje van een legpuzzel. Met natuurlijk op iedere afbeelding de Zwitserse vlag. Want dat kunnen ze ook; vlaggen. Ze doen het veel en overtuigend. Probeer maar eens een foto te maken van een beetje Zwitserse berg. Er staat altijd een vlag op. 
Enfin. 
Het summum van properheid trof ik gisteren in een Zwitsers toiletgebouw. Op iedere wastafel -en dan heb ik het niet over een zielig plastic bakje of een roestvrijstale gaarkeuken trog, nee een echt keramische design variant- lag een soort vaatdoekje. Stille hint voor iedere gebruiker. En het werkt. Ik heb geen enkel verloren dotje tandpasta noch een verdwaalde neushaar op de wastafels aangetroffen. Sterker nog, je gaat je er naar gedragen. Voor je richting toiletgebouw gaat was je eerst je handen bij een achteraf gelegen kraantje. Ik betrapte mezelf erop dat ik na het gebruik van de wastafel nog even een paar tegeltjes stond op te poetsen met zo'n mooi doekje. 
Jammer dat je dan niet zo'n leuk tafelmodel Zwitsers vlaggetje hebt om erop te zetten.